DUELO DE VERBOS

DUELO DE VERBOS

 - Verbinho, verbão

Caldinho, caldão

Puxa de Labão,

Vem prá cá...

Escorregão!

- Vai para aí,

Perto de ti...

Vem Adiantus,

ao seu destino.

Viva inteiramente

Em um retiro

E mude isso no final!

- Vem para cá que eu te encontro

Na busca do Infinitus...

Quero até a perfeita falação,

Mas, ponhamos o verbo no escaldão!

- Ah! Vê se fala direitinho,

Tenha todo esse meu carinho;

Ao fazer isso, nesta hora,

Fez-se a tal relação,

Correta, ponto perfeito,

De avesso ao frontalzão!

- E fim. Estamos sozinhos

E para quem exibir mais?

 - Para não ser melhor do

Que aquele que escreveu,

Sejamos comedidos,

Você e eu!

- Essa medida é desta hora.

Pode ser a salvação!

Esqueça tudo e o que ignora,

E comemoremos em um jantar.

- Ótimo!

Amigos de falares, amores,

D’aurora...!

De agora em diante e em

Homenagem também a outrora,

Brindaremos, hoje, à Nassau (*),

Como digno e um ponto verdadeiro,

O final para o mundo inteiro,

Pleno de ancestralidade!

- Certo!

Deus no seu alfobre,

Fez-se o verbo e o pobre adverso-verbo

Para que se cumpra a físico-quântica,

E, a química do imortal,

Em busca de um juízo final!

Tt 09/04/13

(*) JOÃO MAURÍCIO DE NASSAU http://pt.wikipedia.org/wiki/Jo%C3%A3o_Maur%C3%ADcio_de_Nassau

DUELO DE VERBOJ

 - Verbeto, verbego

Supeto, supego

touché de glavistego,

Venu ĉi tien ...

Glitegon!

- Iru al tie,

Apud vi ...

Venu, antaŭu,

al via destino.

Vivu tute

En retreton

Kaj ŝanĝi ĝin en la fino!

(Neeblecon!)

- Venu ĉi tien mi renkontos vin

Serĉante al Infinito ...

Mi volas perfektigi babiladon,

Sed, ni metas la verbon en brulegadon!                            

- Ha! Parolu korektete,

Estu kiel mia amatino;

Tiamaniere tiutempe,

Okazis nia interrilato,

Korekta, perfekta punkto,

De retroirigo al tuta frontegado!

- Kaj fino. Ni estas solaj

Kaj por kiuj montras pli, ĉu?

 - Jes. 

Por ne esti tiel bona

kiel kiu verkis tion,

Ni estos malhelpataj,

Mi kaj Vi! Finon!

- Ĉi tiu mezuro estas tiu tempo.

Ĝi povas esti la savo!

Forgesu ĉion inklusive ignorojn,

Kaj ni festas dum vespermanĝo.

- Granda!

Amikoj parolante, amoroj,

D'tagiĝema ...!

Nuntempe kaj cis,

Ankaŭ honori la pasinteco,

Ni trinkos pri io/u,  

Hodiaŭ al Nassau (*),

Kiu estis digna kaj vere personeca!

Jen la fino de la homaro,

Plene praavojeca!

- Ĝuste!

Dio en sia semilero

Okaziĝis la verbo kaj la malriĉa adversaj-verbo 

Por renkonti la fizikojn kvantumajn,

Kaj la Kemio de la senmorta,

Obeiantas al juĝo finala! (Kia sorta!)

       
interverboj poste:

- Ne touché, le mortel!

- Pacon ĉar "ne touche pas"! 

- Tiel ni iros al ĉiel’!

- Kaj konserviĝos la "mondil’

Tt 09/04/13

(*) JOHN Mauricio Nassau http://pt.wikipedia.org/wiki/Jo%C3%A3o_Maur%C3%ADcio_de_Nassau